ساناز برنوس - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و ت
رضا نهاوندی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی
رضا تاج مهر - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
نجف هدایت - عضو هیئت علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

آب زیرزمینی بعنوان منبعی تجدید شونده جهت تامین نیازهای بخش‌های مختلف خصوصا در مناطقی همچون ایران که در اکثر نقاط اقلیمی خشک و نیمه‌خشک دارد از اهمیت فراوان برخوردار است. یکی از مشکلاتی که در بحث آب‌های زیرزمینی مطرح است، تراز منفی سفره‌ها است. تغذیه مصنوعی خصوصا در مناطقی که تغذیه طبیعی جوابگو نباشد، از شیوه‌های حل این مشکل است. اولین گام در فرآیند مطالعه طرح‌های تغذیه مصنوعی، یافتن مکان مناسب جهت اجرای طرح است. از ابزارهایی که در این زمینه می‌تواند به مکان‌یابی کمک کند، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) می‌باشد. در پژوهش حاضر، منطقه دزفول بعنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. هر چند این منطقه با بارش میانگین سالانه حدود 300 میلی‌متر نسبت به بسیاری از مناطق دیگر کشور، منطقه‌ای خشک یا نیمه‌خشک در نظر گرفته نمی‌شود اما در مقایسه با استانداردها نمی‌توان آن را جزو مناطق پرباران به حساب آورد. در عین حال پژوهش حاضر سعی دارد GIS را بعنوان یکی از روش‌های نسبتا مناسب جهت مکان‌یابی معرفی نماید. از این رو با تهیه نقشه‌های مورد نیاز و وارد کردن داده‌ها به نرم‌افزار Arc GIS این کار انجام شد که منطقه‌ای در بخش سردشت از توابع شهرستان دزفول بعنوان مناسب‌ترین گزینه معرفی گردید.

تغذیه مصنوعی، منابع آب زیرزمینی، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، دزفول