منطق فازی و مبانی مکانیک کوانتومی

منطق فازی، یک منطق مقداری است و در مقابل منطق ارسطویی که یک منطق دو ارزشی محسوب می گردد،منطقی چند ارزشی است. به عبارت دیگر نگرش منطق فازی به پدیده ها نگاهی قاطع با درجه ارزشی صفر یا یکنیست، بلکه از دیدگاه منطق فازی درجه ارزشی رخدادها می تواند از بی نهایت مقادیر مابین صفر یا یک تعیین گردد.لذا از منظر منطق فازی تغییرات در عالم هستی پیوسته و تدریجی است و این تغییرات در پارامترهای هستی، دارایخطوط واضح و مرزبندی مشخص نیستند.در مقابل منطق فازی، دیدگاه مکانیک کوانتومی در خصوص تغییرات در عالم هستی یک دیدگاه پلکانی و جهشیاست. سطوح انرژی و همچنین تمام پارامترهای وابسته به انرژی در این نگرش، کوانتومی بوده و اساسا مفهوم فوتونبه عنوان بسته هایی از انرژی دربرگیرنده پلکانی بودن تغییرات در مکانیک کوانتومی می باشد. در این میان مکانیکآماری با نگاهی میانه، تغییرات در سطوح ذره ای را پلکانی و کوانتیزه، اما در سطوح ماکروسکوپی پیوسته و تدریجیمی انگارد. در واقع از این منظر یک تغییر ماکروسکوپی حاصل معدل بی نهایت تغییر میکروسکوپی است که برخلافکوانتیده بودن تغییرات ذرات در سطح میکروسکوپی می تواند نمودی تدریجی و پیوسته در تغییرات ماکروسکوپیداشته باشد.در این مقاله سعی شده است، از دیدگاه معرف تشناختی تاثیر این نظریات در متدولوژی شناخت عالم مورد بررسیقرار گیرد.

Keywords:

منطق فازی , مکانیک کوانتومی , مکانیک آماری , معرفت شناسی کوانتومی یا فازی