عبدالرحیم هوشمند - استادیار گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمر
امیر سالاری - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمر
میثم سالاری جزی - دانشجوی دکتری هیدرولوژی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران

هدایت هیدرولیکی خاک مهم‌ترین پارامتر فیزیکی است که پروژه‌های زهکشی را از دیدگاه فنی تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. هدف این تحقیق بررسی تغییرات مکانی هدایت هیدرولیکی و صحت‌سنجی و امکان‌پذیری کاربرد این روش‌ها را بررسی می‌کند. این تحقیق در دشت دوسالق واقع در استان خوزستان انجام گردید. روش‌های میانیابی عبارت بودند از روش تیسن، وزن‌دهی معکوس فاصله (IDW) و کریجینگ. که تکنیک Cross-Validatin با معیار آماری میانگین قدر مطلق خطا (MAE) برای ارزیابی استفاده شد. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که همبستگی مکانی هدایت هیدرولیکی در این منطقه نسبتا کم است به همین دلیل روش کریجینگ دقت قابل قبولی را در برآورد هدایت هیدرولیکی ارائه نداد. از میان انواع مدل‌های کریجینگ، کریجینگ معمولی با واریوگرام کروی، و روش IDW با توان 2 بیشترین دقت را در برآورد هدایت هیدرولیکی داراست.

هدایت هیدرولیکی، زمین آمار، کریجینگ، تیسن، IDW