محسن توده رنجبر - کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی
فاطمه عراقی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی

تنبیه شدید کودکان و نوجوانان در قبال انجام رفتار نامطلوب ممکن است موقتا به حذف آن رفتار در کودک بینجامد ولی دربیشتر مواقع به بروز رفتارهای جبرانی انتقام جویانه و ضد اجتماعی می گردد و یا مشکلات هیجانی دیگری را به بار می آورد.در حالی که تشویق و تقویت رفتار مثبت کودکان، سبب شکل گیری عادات مطلوب در آنان می شود به طوری که انواع تشویقمستقیم، عملکرد دانش آموز را تقویت می نماید و همچنین روشهای غیر مستقیم تشویق، نیز باعث افزایش کارایی دانشآموزان می گردد. در این پژوهش نمونه مورد مطالعه 120 نفر از دبیران و مربیان تربیتی مدارس دوره اول متوسطه شهرستانکرج می باشد که از تعداد کل مدارس متوسطه اول موجود تعداد 60 نفر معلم و 60 نفر مربی تربیتی به تصادف انتخاب شده واقدام به پاسخ دادن به پرسشنامه تاثیر تشویق بر یادگیری نمودند و به این نتیجه رسیدیم که تشویق وسیله مناسب برایپیشرفت امر تعلیم و تربیت است و همچنین تشویق توسط کسانی انجام شود که مورد احترام دانش آموزان هستند و اجرایتشویق درکلاس برای افزایش یادگیری مناسب است و اکثر معلمین و مربیان تربیتی از تشویق برای پیشرفت تحصیلی استفادهمی کنند و تشویق در حضور دانش آموزان موثرتر از تشویق بدون حضور دانش آموزان است و تشویق می تواند یک عامل بسیارمهم در به کار انداختن ابتکار عمل در دانش آموزان باشد و تشویق موجب جرات دانش آموزان برای حل مسایل می شود وتشویق در حضور والدین موجب افزایش پیشرفت تحصیلی آنها می شود و تشویق دانش آموزان موجب علاقه دانش آموزان بهدرس می شود و همچنین تشویق یک نوع احترام گذاشتن به دانش آموزان می باشد و محبت معلم به دانش آموزان یکتشویق بسیار موثر است و توجه به رفتار و مطلوب دانش آموزان باعث تقویت رفتار او می شود و تشویق بهتر است بیشتر بهصورت گروهی انجام شود و همچنین تشویق مستقیم دانش آموزان نسبت به تشویق غیر مستقیم در پیشرفت تحصیلی اثربیشتری دارد و تشویق موثر مستلزم رعایت حدود و اندازه و اصول است.

تشویق، یادگیری، پیشرفت تحصیلی