محمدرضا علیرضایی - دانشیار گروه ریاضی کاربردی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه علم و صنعت ایران
زهرا چراغعلی - کارشناسی ارشد رشته ریاضی کاربردی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه علم و صنعت ایران
فاطمه رخشان - دانشجوی دکتری رشته ریاضی کاربردی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه علم و صنعت ایران

در سال های اخیر، ارزیابی شرکت های بیمه مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. ارزیابی شرکت های بیمه نقش مهمی در بهبود عملکرد آنها دارد. یکی از پرکاربردترین روش های ارزیابی عملکرد، به ویژه در سالهای اخیر، تحلیل پوششی داده هاست . در این مقاله، تغییرات نرخ کارایی 5 شرکت بیمه ای منتخب با توجه به عملکرد آنها در سالهای 1389 تا 1392 ، با استفاده از تحلیل پوششی داده ها همراه با تحلیل پنجره ای مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به جایگاه فرایندهای دومرحله ای در مطالعات اخیر و پیشرفت این نوع مدل ها در سال های اخیر، برای بررسی و ارزیابی شرکت های بیمه از فرایندهای دومرحله ای استفاده شده است. مدل دومرحله ای مورد استفاده در این مطالعه، یکی از جدیدترین مدل های دومرحله ای است که اشکالات مدل های قبلی را برطرف کرده است. برای به دست آوردن اندازه های موجود در تحلیل پنجره ای از خروجی های این مدل دومرحله ای استفاده شده است. نمره کارایی مرحله اول مربوط به عملکرد در بازاریابی خدمات بیمه ای است و نمره کارایی مرحله دوم، سودآوری را نشان می دهد. نتایج به دست آمده نشان می دهند که در طی سال های 1389 تا 1392 ، دلایل ناکارایی شرکت ها به وجود ضعف در مرحله دوم مربوط می شود، یعنی شرکت های بیمه اغلب در مرحله سودآوری ضعیف عمل می کنند. برای رفع این مشکل، شرکت های بیمه باید بتوانند در جهتی گام بردارند که خود را به اندازه های میانی بهینه ای که برای آنها در نظر گرفته می شود، برسانند. نتایج تحقیق نشان می دهد که در برخی از واحدها تفاوت زیادی بین اندازه میانی بهینه به دست آمده از مدل و اندازه میانی اولیه وجود دارد.

تحلیل پوششی داده ها، شرکت های بیمه، کارایی، فرایندهای دومرحله ای، تحلیل پنجره ای