محسن صفری - دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دانشگاه تهران
مهدی صفریان - دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تهران

در بیمه مضاعف، بیمه گذار خطر واحد را تحت پوشش چندین بیمه نامه قرار می دهد. جنبه سلبی اصل جبران کامل خسارت مانع از پرداخت مازاد خسارت در بیمه های مضاعف مسیولیت و اموال می شود. بیمه مضاعف مقید به وجود شرایطی مانند موضوع واحد، ریسک واحد، بیمه گذار واحد، و مستثنی نشدن مشارکت در پرداخت خسارت است. حد اعلای حسن نیت نیز اقتضا دارد که در صورت تقلب اشخاص در اخذ بیمه مضاعف،تمامی بیمه نامه ها باطل شوند. در فرض حسن نیت نیز راه حل پذیرفته شده این است که بیمه گذار تا میزان خسارت وارده بتواند به هر یک از بیمه گران مراجعه کند. در رجوع بیمه گران به یکدیگر نیز معیار شرط میزان حداکثری و مسیولیت غیروابسته پذیرفته شده است. بیمه گران به منظور اجتناب از پرداخت مضاعف خسارت، اقدام به درج شروطی مانند تقویم سهم، بریء کردن مسیولیت، و شرط آگاه سازی در قراردادهای بیمه می کنند. آنچه در پژوهش کنونی مورد تحلیل قرار خواهد گرفت ماهیت و شرایط تحقق بیمه مضاعف از نگاه نظام حقوقی ایران در سایه مطالعات تطبیقی خواهد بود.

بیمه مضاعف، اصل جبران کامل خسارت، ریسک، بیمه گر، بیمه گذار