مصطفی مبارکی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
محمدکاظم عمادزاده - دانشیار گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
غلامحسین مسعود - استادیار گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

شاخص های حل اختلاف اداری مانند مذاکرات، مصالحه، میانجیگری، داوری و دیگر شکل هایتامین عدالت اجتماعی از مهمترین مسیله دولت در انجام رسالت خدمات عمومی است. هدفاین پژوهش مطالعه ضرورت شیوه های غیرترافعی حل اختلاف در نظام های حقوقی معاصر استکه در زمره اعمال تصدی گرایانه دولت نمود دارند. روش تحقیق، براساس هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت و نحوه گردآوری مطالب و داده ها تابع روش توصیفی غیرآزمایشی است. براساسیافته های تحقیق، این شیوه ها، همگی صفات مشترکی دارند که از ساختار عدالت رسمی متمایزمی شوند. روش های غیرترافعی حل اختلاف امکان توسعه اهداف حاکمیت را در شکلی متفاوتاز سیستم های قضایی می دهد. الگوهای موجود در این فرایند، بسیار ساده تر و غیررسمی تر ازروندهای قضایی اند. اغلب پروسه رسیدگی این دعاوی انعطاف پذیر، بدون تشریفات رسمی وفاقد مقررات وسیع آیین رسیدگی است. در نظام حقوق اداری ایران، نهادینه کردن این شیوه هابه موازات مرجع قضایی، به خصوص در اعمال دوجانبه دولت قراردادهای اداری ، به منظور کاهش شمار پرونده های قضایی و استمرار بهینه خدمات عمومی، پیشنهاد شد.

آمبودزمان، تسهیل اختلاف، حل اختلاف، سازش، کنفرانس سیاست گذاری، مذاکره