یاسر پوراسماعیل - دانشجوی دکتری پژوهشگاه دانش های بنیادی (ipm)

ادراکی حسی یکی از مهمترین انواع حالات ذهنی است، زیرا در شکل گیری بسیاری از باورهای روزمره و اساسی ما، و در نتیجه در معرفت ما درباره جهان و حتی مهم تر اینکه در شکل گیری بسیاری از مفاهیم ما سهیم است. من در این مقاله به تفصیل درباره واقعیت های ادراک حسی که هر نظریه ای باید آنها را لحاظ کند می پردازم، واقعیت هایی همچون شفافیت، خطا و توهم حسی و نیز درباره مسایل ادراک حسی، به ویزه مسایل متافیزیکی و معرفت شناختی، که هر نظریه ای باید به آنها پاسخی در خور دهد بحث می کنم. به نظر می رسد که نظریه های مربوط به ادراک حسی یا تجربه ادراکی بخشی از واقعیت ها و مسایل مربوط به تجربه ادراکی را نادیده انگاشته اند و تنها به برخی از آنها توجه کرده اند. من در این نوشته می کوشم تا نشان دهم که نادیده گرفتن برخی از این واقعیت ها و مسایل از سوی نظریه های ادراک حسی بدان دلیل است که در خود این واقعیت ها و مسایل تنشی وجود دارد و در نتیجه نظریه های مختلف ناگزیرند که برای تبیین دسته ای از این واقعیت ها و مسایل اولویت قایل شوند.

ادراک حسی، تجربه ادراکی، خطای حسی، توهم حسی، شفافیت، تمایز ناپذیری، پدیداری