حسام الدین شریفی - دکتری فلسفه و کلام اسلامی

حکمت عملی به عنوان علمی برهانی یکی از اقسام حکمت به معنای عام است که در تاریخفلسفه اسلامی توجه چندانی بدان نشده است. با توجه کافی به کارکردها و اهمیت بعدعملی فلسفه اسلامی و نیز پرداختن به حضور آن در زندگی روزمره می توان به علومانسانی برآمده از حکمت اسلامی رهنمون شد. نیز با توجه به نقش این علم در فهمآموز ه های عملی دین و تاثیر آن در رساندن انسان به سعادت، انتظار می رود خیزشیگسترده برای احیا و توسعه این علم صورت گیرد. البته همواره موانع و چالش هایی درمسیر گسترش این علم وجود داشته است؛ همچون یکسانی آمو زه های این علم با احکامشریعت و کلام اسلامی، برآمدن آن از فلسفه یونان، برخی موانع سیاسی و اجتماعی وزمینه سازی برای مباحث شک برانگیز در آموز ه های عملی. با بررسی این موانع، ملاحظهمی شود که این موانع هرگز نمی تواند توجیه مناسبی برای درحاشی هماندن حکمت عملی درمجامع علمی و فلسفی مسلمانان باشد. در این مقاله، اهمیت حکمت عملی و برخی مسایلآن از دیدگاه حکیمان مسلمان به ویژه فارابی و آیت الله جوادی آملی بررسی می شود.

حکمت عملی، حکمت نظری، احکام دینی، فارابی، آیت الله جوادی آملی