فرزانه بیات - دانشجوی کارشناسی ارشد
مهدی جلالی - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
عباس اسماعیلی زاده - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

قرآن کریم موضوع امامت حضرت ابراهیم (ع) را در آیه 123 سوره بقره مطرح کرده است، که به علت اهمیت این موضوع، مناسبت آن با سوره بقره بررسی شده است. مقاله پیش رو ضمن تاریخ گذاری سوره بقره، با بهره گیری از گزاره های درون متنی شامل سیاق، غرض آیات و محورها، موضوعات مشابه با سوره قبلی، و گزاره های برون متنی شامل گزارش های سیره، روایات ترتیب نزول و اسباب نزول، مقطع زمانی نزول آن را در ابتدای ورود پیامبر به مدینه (قبل از جنگ بدر) که دوران تشکیل حکومت اسلامی و استقبال مردم از دین اسلام بود، به دست آورده است. و در ادامه با بررسی امامت حضرت ابراهیم (ع) و تشریح مناسبت آن با شرایط و مقتضیات تاریخی زمان نزول سوره بقره، در نهایت به این نتیجه رسیده است که جهت این آیات، پایه گذاری اسلام به دست حضرت ابراهیم (ع) می باشد که به جاودانه شدن دین اسلام منتهی می شود.

فضای نزول، سوره بقره، تاریخ گذاری، تناسب، امامت حضرت ابراهیم (ع)