نرگس رزمخواه - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان

آب مهمترین و بنیادی‌ترین عامل حیات موجودات زنده و اساسی‌ترین تشکیل‌دهنده بافتهای بدن است. بنابراین جلوگیری از آلودگی آن نیز به همان نسبت مهم و مورد توجه می‌باشد. آلودگی آب عبارت است از افزایش مقدار هر معرف اعم از شیمیایی، فیزیکی یا بیولوژیکی که موجب تغییر خواص و نقش اساسی آن در مصارف ویژه‌اش شود. عوامل آلوده کننده آبهای سطحی و زیرزمینی بسیار گوناگونند و شامل گندآب، مواد زائد تجاری و صنعتی در بردارنده عوامل سمی، آلاینده‌های کشاورزی و آلاینده‌های فیزیکی می‌باشد. آبهای سطحی در معرض آلودگی با فاضلاب شهرها، صنایع، سیلابهای کشاورزی (حشره‌کشها، سموم دفع آفات نباتی و کودهای شیمیایی) و پس‌مانده‌های حیوانات و گیاهان قرار دارند و عوامل آلوده کننده آبهای زیرزمینی شامل کانیهای موجود در معادن سطحی، جمع شدن فاضلابهای شهری، ضایعات رادیواکتیوی می‌باشد. در این پژوهش علاوه بر تعریف علمی آلودگی، به تشریح منابع آلاینده آبهای سطحی و زیرزمینی و منشا آلودگی‌ها پرداخته می‌شود.