احمد سلامی - دانشجوی دکتری دانشگاه ادیان و مذاهب قم
سیدمحمدعلی ایازی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

یکی از تعابیر پرتکرار قرآن در ارتباط با کتب آسمانی پیشین، تورات و انجیل است. پرسش اساسی این است که آیا این تعبیر ناظر به کتاب مقدس اس، یا منظور کتاب هایی است که در زمان حیات حضرت موسی و عیسی (ع) وجود داشته است مادرباره مقصود این عبارت و تطابق آن با عهدین، دو دیدگاه رایج را بازشناختیم و کوشیدیم با استفاده از مطالعات متنی (شواهد درونی آیات) و زمینه ای (شواهد بیرونی) و فارغ از سوگیری های کلامی، به مقصود قرآن نزدیک شویم. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که قرآن این عبارت را برای کتب غیر موجود به کار نبرده است. جدا از اینک آیا به لحاظ تاریخی کتاب های وحیانی در زمان حضرت موسی و عیسی (ع) وجود داشته یا خیر، بیان قرآن ناظر به اثبات چینن چیزی نست، بلکه به کتب رایج در بین اهل کتاب عصر نزول که امروزه نیز موجود است، اشاره دارد.

قرآن، تورات، انجیل، عهدین، کتاب مقدس