تاثیر توسعه بانکداری الکترونیک بر بهره وری منابع انسانی در بانک های ایرانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر توسعه بانکداری الکترونیک بر منابع بهره وری انسانی در بانک های ایرانی انجام شد. روش تحقیق به لحاظ روش توصیفی و به لحاظ اجرا، پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است حجم جامعه ی آماری برابر 410 نفر تخمین زده شد. روش نمونه گیری نیز در این پژوهش، از نوع تصادفی طبقه ای می باشد با در نظر گرفتن حجم جامعه، در نهایت حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 199 نفر تعیین شد. برای جمع آوری داده های تحقیق ازروش کتابخانه ای شامل توزیع پرسشنامه و مصاحبه به صورت محدود استفاده شده است. شاخص های توسعه ی بانکداری الکترونیکی شامل: خودکارآمدی کامپیوتری سهولت استفاده، مرکز کنترل افراد و ترکیب سن و جنسیت در بانکداری الکترونیکی طبقه بندی شده اند و بهره وری نیروی انسانی با شاخص هایی مدل آچیو (این هفت عامل عبارتند از: توانایی، درک، حمایت سازمانی، انگیزه، سازش محیطی، اعتبار و ارزیابی و بازخورد) ارزیابی شده است. هم چنین در این تحقیق برای ارزیابی و بررسی فرضیه ها، از آزمون مدل سازی معادلات ساختاری نرم افزار لیزل نسخه 8/54 استفاده شده است. روایی تحقیق توسط اساتید خبره تایید و پایایی نیز توسط ضریب آلفای کرونباخ برابر 0/809 تایید گردید. هم چنین مقیاس اندازه گیری مورد استفاده در این تحقیق طیف پنج امتیازی لیکرت بوده است. جامعه ی آماری این تقحیق متخصصان امور بانکی و بانکداری الکترونیکی و هم چنین مدیران ارشد بانکی در بانک های خصوصی کشور است. در مرحله ی پایانی نیز پرسشنامه در اختیار تمام افراد از نمونه ی موردنظر قرار داده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بانکداری الکترونیک بر منابع بهره وری انسانی تاثیر دارد.

Keywords:

توسعه بانکداری الکترونیک , بهره وری منابع انسانی , مدل آچیو , بانک های ایرانی