ارزیابی شاخص های کمی و کیفی مسکن و پیش بینی مسکن مورد نیاز (مطالعه موردی: اردبیل، کارشناسان فاز 1)

مسکن یکی از ضروری ترین نیاز زندگی انسان و می توان گفت کوچک ترین عنصر تشکیل دهنده سکونتگاهی به شمار می رود. مسکن نه تنها به عنوان سرپناه، بلکه به عنوان محل پرورش انسان ها در نخستین و اساسی ترین واحدهای اجتماعی یعنی خانواده دارای اهمیت است. کیفیت و کمیت واحدهای مسکونی هر شهر، نماد روشنی از وضعیت اقتصادی و اجتماعی آن شهر به حساب می آید و بیانگر بسیاری از واقعیت های جامعه است تحلیل مسایل کمی و کیفی مسکن از طریق ابزاری صورت می گیرد که به صورت متغیرهایی به نام شاخص های مسکن مطرح بوده و بیانگر ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی مسکن هستند. شاخص های مسکن مهم ترین و کلیدی ترین ابزار در برنامه ریزی مسکن محسوب می گردد. هدف پژوهش حاضر، شناخت و تحلیل متغیرهای کمی و کیفی شهر اردبیل، شهرک کارشناسان فاز (1) و برآورد نیاز به زمین و مسکن موردنظر در افق تحقیق هست. بدین منظور مقاله حاضر با بررسی دو معیار کمی و کیفی و درمجموع 16 زیر معیار اقدام به شناخت شهرک کارشناسان فاز یک کرده است. بدین صورت که بعد از انتخاب محدوده موردنظر با استفاده از پرسشنامه، اقدام به پرسشگری از اهالی منطقه گردیده و سپس با استفاده اطلاعات به دست آمده و بر اساس سرشماری سال 1385 برای محدوده موردمطالعه، اقدام به پیش بینی جمعیت و کمبود مسکن و زمین در افق چشم انداز 1404 صورت گرفت. براین اساس، در سال 1404 با توجه به روش لجستیک 187 و روش خام 285 کمبود مسکن و 104737.5 مترمربع کمبود زمین خواهیم داشت.

Keywords:

متغیرهای کمی مسکن , متغیرهای کیفی مسکن , پیش بینی کمبود مسکن , شهر اردبیل (شهرک کارشناسان فاز یک)