سید کاوه هدایتی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک-ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
امیرحسین بهروش - استاد، مهندسی مکانیک-ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
بهنام آخوندی - دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک-ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

در این تحقیق تقویت داربست استخوانی PCL با افزودن الیاف پیوسته در فرآیند لایه نشانی مذاب مورد بررسی قرار گرفته است . سال های اخیر مواد و فرایندهای گوناگونی برای ساخت داربست مورد بررسی قرار گرفته اند. داربست های استخوانی تولید شده شرایط متعددی برای جایگزینی کارآمد در بدن میزبان را دارد از جمله ی این شرایط میتوان به خواص مکانیکی مشابه عضو جایگزین، درصد تخلخل و همچنین سایز حفره ها اشاره کرد. فرآیند لایه نشانی مذاب (FDM) به دلیل هزینه پایین و توانایی فرآیند برای تولید ساختارهای نسبتا پیچیده و در عین حال متخلخل همواره مورد توجه محققان بوده است. در عین حال وجود تخلخل در داربست های استخوانی پلیمری موجب کاهش استحکام ساختار می شوند. ماده PCL به دلیل خواص زیستی از جمله سازگاری زیستی و زیست تخریب پذیر بودن در ساخت داربست های استخوانی مورد استفاده قرار گرفته است اما پایین بودن خواص مکانیکی آن کاربرد این ماده را محدود کرده است. در این تحقیق از الیاف پیوسته زیست سازگار برای تولید قطعات در فرآیند لایه نشانی مذاب استفاده شده است. نتایج تجربی حاصل شده نشان میدهد که میزان استحکام و مدول کششی با افزودن 22/5% درصد حجمی الیاف پیوسته به ترتیب تا 374 % و 775 % افزایش می یابد.

ساخت افزودنی، فرآیند لایه نشانی مذاب، الیاف پیوسته، خواص مکانیکی، داربست استخوانی