بررسی تاثیر نسبت مولی Cu-Fe و حضور پایدارکننده های مختلف بر فعالیت کاتالیزورهای Cu-Fe در هیدرولیز سدیم بورهیدرید و تولید هیدروژن

نانو ذرات فلزی اغلب ویژگی های الکتریکی، مغناطیسی و شیمیایی جالبی دارند. این خصوصیات منحصر به فرد به سایز، شکل، ترکیب و آرایش اتمی سطح بستگی دارد. مشخص شده است که بوریدهای فلزی که از احیای نمک های فلز با هیدرازین هیدرات به دست می آیند کاتالیزورهای خوبی برای هیدرولیز محلول سدیم بوروهیدرید می باشند. هیدرولیز NaBH4 به عنوان منبع هیدروژن تنها در حضور کاتالیزورهای مناسب انجام می شود. برای این واکنش فلزات واسطه متعددی مورد آزمایش قرار گرفته اند به عنوان مثال از فلزات نجیبی مانند روتنیوم و پالادیوم استفاده شده است ولی با وجود فعالیت زیادی که دارند، به علت قیمت بالا مورد استفاده قرار نمی گیرند. در این پروژه، به منظور افزایش فعالیت کاتالیزورهای سنتز شده، برای اولین بار کاتالیزورهای دو فلزی Cu-Fe از طریق روش کاهش شیمیایی توسط هیدرازین هیدرات تحت امواج اولتراسونیک سنتز گردید. اثر پایدارکننده های مختلف مانند پلی ونیل پیرولیدون، پلی اتیلن گلیکول، ستیل تری متیل آمونیوم برومید و سدیم دودسیل سولفات بر سایز و فعالیت کاتالیزورها مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصله، کاتالیزور Cu-Fe با نسبت مولی 1:1 از بالاترین مساحت سطح 170/4 m2/g و بیشترین فعالیت کاتالیزوری برخوردار است. همچنین بیشترین سرعت تولید هیدروژن در حضور نانو ذرات Cu-Fe پایدار شده روی PEG دیده می شود.

Keywords:

هیدروژن , هیدرولیز , سدیم بورهیدرید , سورفکتانت