شناسایی و معرفی جاذب های زیولیتی جهت حذف دی اکسید کربن

گرم شدن کره زمین که ناشی از اثر گلخانه ای است، باعث شده تا میانگین دمای جهان در 100 سال گذشته74% افزایش داشته و انتظار می رود تا پایان قرن بیست و یکم 6/4% افزایش یابد. در این میان، CO2 یکی از بزرگ ترین گازهای گلخانه ای و علت اصلی گرمایش جهانی به شمار می رود. نظر به اینکه از مهم ترین مشکلات زیست محیطیامروزه جامعه، جداسازی و ذخیره سازی دی اکسید کربن است، از زیولیت به عنوان یک ماده معدنی می تواند در صنایع به عنوان یک جاذب سطحی به کار رود. از مزیت های زیولیت ها، قابلیت احیای آنها است که از نظر اقتصادی به صرفه است. ظرفیت زیولیت ها به منظور جذب CO2 به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از سایرگازها است. علاوه بر این، زیولیت ها در مقایسه با سایر گازها از تعادل بالاتری برخوردار هستند و گرمای جذب CO2 بر روی زیولیت ها بیشتر از جاذب های دیگر است. به علت بازده بالای زیولیت ها، توان مصرفی آنها جهت جذب و جداسازی گازها بسیار کم است. در این مطالعه، 4 دسته از زیولیت ها شامل Ceca 13X ، Imidazolate ، β-zeolite و DD3R به عنوان جاذب دی اکسید کربن معرفی شدند. ضمن بررسی سیستم آزمایشگاهی مورد استفاده ظرفیت جذب آن ها، ساختار و ویژگی حفرات، ایزوترم های جذب در دماها و در محدوده های فشاری مختلف مورد مطالعه قرار می گیرد.

Keywords:

ایزوترم , جاذب , جذب سطحی , زیولیت , دی اکسید کربن