شبیه سازی و مقایسه عملکرد تزریق به مخازن نفتی در حضور نانوذرات

تولید نفت از مخازن زیرزمینی شامل سه مرحله می باشد. در مرحله اول، نفت با کمک انرژی و مکانیسم های طبیعی مخزن تولید می شود. در مرحله ثانویه تزریق گاز و یا آب به منظور ثابت نگه داشتن فشار مخزن و کمک به جابجایی نفت به مخزن تزریق می شود. پس از این مراحل ضریب بازیافت نفت بین 20 تا 40 درصد است و بخش اعظمی از ذخایر در داخل مخزن باقی می ماند. به منظور تولید بخشی از نفت باقیمانده، مرحله ثالثیه باید انجام شود. این مرحله که عموما با عنوان ازدیاد برداشت شناخته می شود شامل تزریق مواد یا اعمال انرژی از بیرون مخزن است که می تواند باعث بهبود تولید نفت شود. با توجه به آنکه عمده مخازن ایران در نیمه دوم عمر خود به سر می برند، استفاده از عملیات ازدیاد برداشت حیاتی و ضروری است. استفاده از نانوذرات به منظور افزایش برداشت تکنیک جدیدی است که اخیرا مورد توجه محققین زیادی قرارگرفته است. پایداری بالاتر نسبت به سایر مواد شیمیایی، هزینه مناسب تر و سازگاری بیشتر با محیط زیست از جمله مزایای این روش است. در این مقاله با استفاده از نرم افزار اکلیپس، عملیات تزریق نانوسیلیکا به یک مخزن نفتی شبیه سازی شده و تاثیر آن بر تغییر ترشوندگی سنگ مخزن و در نتیجه عملکرد تولید از مخازن مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج شبیه سازی نشان داد که نانوسیلیکا به طور چشمگیری باعث افزایش تولید و ضریب بازیافت نهایی خواهد شد. افزایش ضریب بازیافت با افزایش غلظت نانوسیلیکا روند صعودی دارد . به علاوه حساسیت سنجی روی پارامترهای مهم از جمله تخلخل و تراوایی سنگ مخزن، دبی تولید و فشار تزریق نشان داد که در مقادیر یکسان ضریب بازیافت افزایش تخلخل، تراوایی، دبی تولید و فشار تزریق شدیدا روی زمان عملیات تاثیرگذارند.

Keywords:

ازدیاد برداشت , نانوسیال , نانوسیلیکا , تغییر ترشوندگی , شبیه سازی