بررسی نقش معماری پایدار بر توسعه گردشگری بومی شهر بوشهر

پایداری به عنوان دستاوردی جهت بازنگری نسبت به رفتار با محیط زیست و طبیعت و حفظ آن در حدود دهه ی 1970 در مجامع بین المللی مطرح شد. معماری نیز به عنوان یکی از شاخه های مهندسی در این راستا قدم های گوناگون و مفیدی برداشته است. به طور کلی معماری می تواند با شاخصه های خاص خود در راستای حفظ محیط زیست اقدامات موثری را داشته باشد. صنعت گردشگری به عنوان یکی از پرسود ترین صنایع نوپای جهانی دارای شاخه های متنوعی بوده که در این مقاله بررسی گردشگری معماری در کنار طبیعت گردی یاری رسان ما خواهد بود. هدف از این مقاله بررسی امکان طراحی بنایی با رویکرد معماری پایدار می باشد که می تواند ضمن کمک به بهینه سازی مصرف انرژی و عدم آسیب به محیط زیست به نوبه ی خود باعث جذب گردشگر بیشتر گردد. شهر بوشهر با توجه به غنای معماری بومی و شرایط جغرافیایی خاص خود می تواند با حفظ ارزش های بومی خود ترکیب یک معماری مدرن و پایدار را شکل داده که بتواند در رقابت با شهر ها و کشورهای مجاور نسبت به امر جذب گردشگر بومی نیز موفق عمل نماید.

Keywords:

پایداری , معماری پایدار , بوشهر , گردشگری , بهینه سازی , محیط زیست