مسعود تقی زاده - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی معماری

علم فرکتال روش های جدیدی را طرح می کند تا رابطه پیچیده بین اجزاء طبیعی را با رابطه های ریاضی قوانین هندسه تبیین کند. در واقع جهانی نو و آینده ای متفاوت ( و البته شاید متضاد با نگرش های کلاسیک ) را ارایه می دهد. فرکتال جهان بینی جدید در اختیار انسان می گذرد و این امکان را می دهد تا همانند دیگر موجودات جهان، ترکیبی از نظم و شگفتی را مورد استفاده قرار دهد. انسان تمامی آفرینش را از واحد می شمارد و به این مکاشفه می رسد که او و طبیعت در ساختار و تناسب اشتراکی دارند که از راه ریاضیات سنجیدنی است. از آن سو تمامی آفریده های انسان و طبیعت به مثابه صوری هستند پذیرای قوانین ریاضی: تشابه، تقارن و هندسه مانند بلور برف با انتظام هندسی اش. انتظام و تناسب به مثابه قوانینی کیهانی اند و در عهده آدمی است تا فرایند ایشان را از راه حساب هندسه و هماهنگی دریابد. نسبت شکل به تناسب همانگونه است که نسبت ریتم به زمان و هماهنگی به صدا. در طبیعت نمونه های فراوانی از فرکتال دیده می شود: در مناطق سردسیر آرایش برگ درختان به صورت مارپیچی است. مارپیچ لگاریتمی که معمولا در طبیعت یافت می شود، در صدف های نرم تنان مخصوصا در پومپیلیوس، مخروط های کاج، سرخس ها، پروانه ها جریان آب، ساختارهای گیاهی، شکل های رشد شاخ حیوانات مثل قوچ و گوزن شمالی، استخوان اسکلت و حتی در طرح های پرواز بعضی از حشرات هنگام نزدیک شدن به روشنایی دیده می شود. ریاضیات نیز نقش موثری در وجود فراکتال دارد. در این پژوهش به دنبال یافتن کاربردهای فرکتال در طبیعت هستیم با این پرسش اصلی که در کدام بخش از طبیعت، ردپای هندسه ی فرکتالی را میتوان دید منابع اختصاصی درباره ی فرکتال و هنر، پراکنده و بیشتر به صورت مقاله است. برای گردآوری داده های مورد نیاز از روش کتابخانه ای، و برای تحلیل داده ها از روش توصیفی استفاده شد. دانش فرکتال امکانی در اختیار هنرمند است برای آفرینش طرح هایی بس نوین و با شکوه که با روان طبیعت گرای آدمی همسو است و فرکتال آفرینش همه گونه طرح غیرتکراری را برای هنرمند امکان پذیر می کند.

هندسه فرکتال، آشوب، پیوند، طبیعت، تشابه