نقش شهرداری ها در کنترل و نظارت بر ساخت و ساز بافت های فرسوده شهری با رویکرد مشارکت شهروندان (مورد مطالعه: منطقه 15 تهران)
Publish place: Fourth National Conference on Civil Engineering and Architecture with emphasis on indigenous technologies of Iran
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 236
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCIVIL04_146
تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398
Abstract:
وسعت بالای بافت های فرسوده شهری از یک سو و آسیب پذیر بودن این فضاها در قبال سوانح طبیعی (به ویژه زلزله) از دیگر سو، نوسازی آنها را به یکی از مسایل اساسی در حوزه شهرسازی تبدیل کرده است. یکی از راه کارهای مطمین و عملی پیش روی برنامه ریزان شهری برای تامین مسکن مناسب، استفاده از پتانسیل بافت های فرسوده شهری است که با ساماندهی این بافتها می توان با کمترین هزینه و زمان به تامین این هدف رسید. تجارب ایران و جهان نشان داده اند که با برنامه هایی آمرانه، یک جانبه، از بالا به پایین و بدون مداخله و نظرخواهی از مردم (به عنوان بهره برداران اصلی برنامه ها) نمی توان راه به جایی برد. چنین برنامه هایی به جای بهبود شرایط زیست و رضایت مردمی، اسباب بی اعتمادی و نا امیدی آنان را نسبت به اداره مطلوب امور شهر توسط مدیران شهری شده است. لذا با توجه به چنین واقعیاتی، جای آن دارد که از راهکارهای مشارکت و در سطحی بالاتر، شراکت و توانمندسازی اجتماع محلی و نیروهای غیردولتی دخیل (شهروندان، بخش خصوصی، مالکین، و...) در امر بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده مدد جست. موضوع این است که چگونه می توان گروه های مذکور را در فرایند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری توانمند ساخت بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش شهرداری ها در کنترل و نظارت بر ساخت و ساز بافت های فرسوده شهری با رویکرد مشارکت شهروندان در منطقه 15 تهران و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد با افزایش جمعیت منطقه و فقدان آزادسازی اراضی مسکونی در روند موجود نوسازی، کمبودهای خدماتی و معابر منطقه تشدید شده است. در صورت ارتقا کیفیت سکونت در منطقه از طریق بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده مسکو نی زمینه تامین خدمات و فضاهای باز و سبز را در منطقه می باید فراهم آورد. حل معضلات بافت های فرسوده که مهمترین معضل منطقه است می تواند نقش مسکونی منطقه را در تهران ارتقا بخشد و مطلوبیت بازار مسکن را در منطقه افزایش دهد. همچنین این نتیجه حاصل شد توان های فراوانی برای ساماندهی نیروهای مشارکت مردمی و بخش خصوصی در محدوده مورد بررسی وجود دارد و مدیران شهری باید بستر لازم برای بسیج نیروهای مردمی را فراهم نماید.
Keywords:
Authors
مریم حیدری
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، شهر ری، تهران، ایران