مهدی شمالی احمدآبادی - مدرس دانشگاه پیام نور اردکان
فاطمه آقایی میبدی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی
عاطفه برخورداری احمدآبادی - کارشناس روانشناسی عمومی
زهرا موحدیان - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی

بررسی آسیب های شغلی و همچنین عوامل موثر بر کاهش بهره وری و رضایتمندی نیروی انسانی همواره یکی از دغدغه های مهم مدیران بوده است. پژوهش حاضر، با بررسی نقش ابعاد عدالت سازمانی در پیش بینی بدبینی سازمانی انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع پژوهش های همبستگی و از لحاظ هدف نیز کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شهرک صنعتی اردکان تشکیل می دادند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در خوشه ای استفاده و از بین کارکنان این مجموعه تعداد 350 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) و بدبینی سازمانی کالاگان و همکاران ( 2009) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و همچنین رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که بین عدالت سازمانی و ابعاد آن (عدالت توزیعی ، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی) با بدبینی سازمانی کارکنان همبستگی منفی معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه که به روش همزمان انجام گرفت نیز نشان داد که ابعاد عدالت سازمانی (به جز عدالت رویه ای) در پیش بینی بدبینی سازمانی نقش دارد. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می گردد مدیران سازمان ها با افزایش عدالت سازمانی، در کاهش بدبینی سازمانی و در نتیجه افزایش بهره وری و رضایتمندی شغلی اقدام نمایند.

عدالت سازمانی، بدبینی سازمانی