بررسی تاثیر روانشناسی فضای سبز محیط در طراحی محیط های آموزشی

فضای سبز که بخشی از سیمای شهر راتشکیل می دهد به عنوان یکی از پدیده های واقعی از نخستین مسایلی است که انسان همواره با آن در تماس بوده و خواهد بود.این مقوله دارای ابعاد زیست محیطی، اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی و... می باشد.از دیدگاه روانشناسی محیطی،فضای آموزشی باید به گونه ای باشد که یادگیری را آسان و خوشایند کند.در محیط های آموزشی نیازهای مختلف دانشجویان و دانش آموزان در قالب فضاهای بسته در کلاس های درس پایان نمی پذیردو تجربه ی محیط و تعاملات اجتماعی در فضای مطلوب با تاکید بر ایجاد الفت با طبیعت تجربه ای است که در صورت طراحی آگاهانه ی فضای باز، همگام و همزمان با محیط بسته ی دانشگاه و مدارس میسر می شود،طراحی آگاهانه این فضا می تواند علاوه بر ایجاد فضای استراحت وآرامش در ساعات تفریح،نقش موثری در ایجاد محیط مطلوب برای ایجاد فعالیت های گروهی،یادگیری مهارت های اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس ایفا کند.نتایج این پژوهش می تواند به عنوان پیشنهادهایی برای طراحی گونه های متنوع فضای سبز در محیط های آموزشی با قابلیت ها و اهداف گوناگون به کار گرفته شود تا بتواند علاوه بر کارکردهای اقلیمی،زیبایی شناختی و...به جنبه های آموزشی فضا نیز کمک کند.این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن به صورت تحقیق کیفی است که روش گردآوری اطلاعات درآن براساس مطالعات کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

روانشناسی , فضاهای آموزشی , فضای سبز , رضایتمندی , طبیعت