بازسازی توالی مجموعه افیولیتی صوغان-آبدشت بر اساس سنگ شناسی و کانه زایی

مجموعه افیولیتی آبدشت، صوغان و سیخوران میزبان ذخایر کرومیت، منگنز، مس و منیزیت هستند. شناسایی روند کانه زایی و تغییرات سنگ شناسی در این توالی ها راهگشای بهره وری بالاتر در عملیات اکتشافی معدنی است. بر اساس شواهد و مقایسه با توالی های افیولیتی در سایر نقاط دنیا مشاهده می شود که توالی سنگ شناسی و کانه زایی در محدوده مورد مطالعه یک توالی افیولیتی کامل شامل بخش جبه ای تا بخش بالای پوسته ای اقیانوسی است. در قسمت پایین توالی (جنوب منطقه) که شامل منطقه آبدشت تا سیخوران می شود، کانه زایی اصلی کرومیت است که بصورت عدسی های بزرگ و لایه های ممتد در سنگ های دونیت - هارزبورژیت گسترش دارد. ازجمله معادن بزرگ در این منطقه، مسجد، مرزینی، گردو، بادامو، سیخوران است که عمده فعالیت معدن کاری کرومیت در این محدوده متمرکز شده است. در قسمت های بالاتر، یعنی در بخش های چک چک، گودنارا، عشایری و قلقلویه، علاوه بر دونیت و هارزبورژیت، پریدوتیت و گابرو نیز قابل توجه است. در این مناطق نوع رخداد کانه زایی بیشتر بصورت رگ های است که در امتداد گسل ها جای گرفته اند؛ کانه زایی دانه پراکنده بصورت اولیه و در متن سنگ و همچنین عدسی های کوچک در برخی مناطق قابل تشخیص است. مقدار کانه زایی مشاهده شده در سطح و همچنین حفاری های انجام شده در این مناطق ضعیف است و حفاری های اکتشافی صورت گرفته قادر به ردیابی ادامه کانه زایی در عمق نبوده است. سنگ شناسی، شدت کانه زایی و همچنین موقعیت جغرافیایی این مجموعه، حاکی از این است که مجموعه صوغان در بخش های بالاتر توالی افیولیتی نسبت به مجموعه های آبدشت و سیخوران قرار گرفته است. در قسمت شمال منطقه، سنگ های آتشفشانی مافیک، مقدار کمتر سنگ های آتشفشانی اسیدی، مارن، شیل و سنگ آهک و سنگ های مافیک- الترامافیک لیتولوژی غالب هستند که با بخشهای بالایی در توالی افیولیتی مطابقتدارد. علاوه بر سنگ شناسی و موقعیت جغرافیایی، کانسارهای شناخته شده شامل کانه زایی سولفیدی مس و همچنین توالی های منگنزدار، با کانه زایی در بخش های بالایی توالی افیولیتی سازگار است.

Keywords:

افیولیت , صوغان , آبدشت , کانهزایی , کرومیت , مس , منیزیت , منگنز