بررسی و مقایسه شاخص خسارت نرم شوندگی نهایی برای سازه بلند فولادی با سیستم دوگانه قاب خمشی و مهاربند کمانش تاب با در نظر گیری عدم قطعیت ها

از آنجایی که پیش بینی دقیق رفتار لرزه ای سازه ها به دلیل وجود عدم قطعیت های مربوط به زلزله و مشخصات سازه امکان پذیر نمی باشد و همچنین با توجه به اهمیت بالای سازه های بلندمرتبه، در این پژوهش با استفاده از توسعه تحلیل دینامیکی افزایشی به بررسی شاخص خسارت نرم شوندگی نهایی و تاثیرعدم قطعیت ها بر این شاخص در یک سازه فولادی 30 طبقه پرداخته شده است. لازم به ذکر است که سازه مذکور دارای سیستم دوگانه قاب خمشی و مهاربند کمانش تاب می باشدد. به منظور انجام آنالیزهای دینامیکی افزایشی سپسبا در نظر گرفتن رفتار غیرخطی مصالح و اعضا، با هدف انجام آنالیز های دینامیکی افزایشی، سازه مذکوردر نرم افزار OpenSees مدل سازی گردید. به منظور بررسی تاثیر عدم قطعیت ها، پارامترهای مدول الاستیسیته، مقاومت تسلیم، بار مرده، بار زنده و میرایی در نظر گرفته شده است. قابل ذکر است که در به کارگیری عدم قطعیت ها، با استفاده از مشخصات احتمالاتی آن ها و با استفاده از روش های تولید اعداد تصادفی، مجموعه ای از مقادیر به آن ها نسبت داده شده است. در ادامه تعداد 10 رکورد زلزله با مشخصات متفاوت انتخاب شده و با انجام آنالیز، مقادیر شاخص خسارت نرم شوندگی نهایی محاسبه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، مقدار شاخص خسارت در حالت حدی فروریزش با مقادیر قطعی و با در نظر گرفتن مقادیر عدم قطعیت ها به دست آمد. نتایج نشان می دهد عدم قطعیت های فرض شده برای این سازه، تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی نتایج ندارد.

Keywords:

شاخص خسارت نرم شوندگی نهایی , عدم قطعیت , سازه بلندمرتبه.