بررسی ارتباط بین حسابداری برای مقاصد گزارشگری مالی حسابداری برای مقاصد مالیاتی

به طور کلی گزارشگری مالی بر تامین منافع طیف وسیعی از سرمایه گذاران (سهامداران) متمرکز است؛ در حالیکه در حسابداری مالیاتی تمرکز اصلی بر پرداخت مالیات بر سود تحقق یافته شرکت ها طبق قوانین مقررات موضوعه نظیر قانون مالیات های مستقیم است. با نظر به قدامات صورت گرفته از سوی اتحادیه اروپا سازمان همکاری توسعه اقتصادی OECD در جهت تحدید فرصت های فرار یا اجتناب مالیاتی شرکت ها، پزوهش حاضر به بررسی ارتباط بین حسابداری با هدف گزارشگری مالی حسابداری برای مقاصد مالیاتی می پردازد. دیدگاه سازمان همکاری توسعه اقتصادی در رابطه با نحوه تعیین مالیات بر عملکرد شرکت ها بر قیمت گذاری انتقالی مبتنی است که براساس آن مالیات بر عملکرد هریک از شرکت های عضو گروه، مستقل از عملکرد سایر اعضا محاسبه پرداخت می گردد. در این رویکرد عمدتا با مالیات مضاعف روبرو خواهیم بود. در نقطه مقابل، اتحادیه اروپا با اتخاذ سیستم مالیات واحد، معتقد است مالیات بر عملکرد باید تنها یکبار براساس عملکرد تلفیقی گروه (نه عملکر تک تک شرکت های عضو گروه) اخذ شود به همین دلیل اصلاحات بنیادینی را در نحوه محاسبه سود مشمول مالیات به عمل آورده ست. از آنجا که استفاده از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی IFRS از میزان فید بودن اطلاعات حسابداری برای مقاصد مالیاتی کاسته است، اتحادیه اروپا درصدد واکاوی بازنگری در مولفه های اساسی حسابداری برآمده است که این موضوع می تواند برای توسعه حرفه حسابداری، نوآوری قابل ملاحظه ای قلمداد شود.

Keywords:

حسابداری مالی , حسابداری مالیاتی , قیمت گذاری انتقالی , اتحادیه اروپا , مالیات مضاعف