شهلا باقری میاب - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی
عیسی عابدینی - دانشجوی دکتری سیاستگذاری فرهنگی دانشگاه خوارزمی تهران
علی آقاعلی پور - کارشناس ارشد علوم سیاسی از دانشگاه تهران مدرس آموزش پرورش ناحیه یک تبریز

در جهان امروزی؛ آموزش پرورش کشور در اشکال رسمی غیررسمی با تربیت شهروندی به عنوان محوریترین بنیادی ترین رسالت خویش مواجه می باشد. چرا که مقصود نهایی از تشکیل نظام آموزش پرورش کشور، آماده سازی شهروندان برای ورود به زندگی اجتماعی- اقتصادی)حرفه ای( سیاسی فرهنگی است، از اینرو میتوان گفت جامعه مدنی اساسا به شهروندانی فعال متناسب با ویژگیهای فرهنگی ارزشی خود نیاز دارد وامکانات توجیه لازم را برای شکل گیری توسعه نظام آموزشی پرورشی فراهم میکند از طرف دیگر، نظام تربیتی آیینه تمام نمای ارزشهای اجتماعی فرهنگی جامعه است وظیفه تربیت شهروندان را برای زیست در جامعه فعالیت موثر بر عهده دارد. بدین منظور نگاهی انتقادی فرهنگ گرایانه بر توانمندسازی فرهنگی، تربیت آموزش شهروندی در نظام آموزشی خواهیم کرد. روش تحقیق کتابخانه ای بوده نوشته حاضر مروری نظری تحلیلی بر آن می باشد.

توانمندسازی فرهنگی، فرهنگ بازتولید مبادله معنا، تربیت آموزش شهروندی