مکان یابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان پوشش تقاضا- مطالعه موردی: شهر اصفهان

این مقاله با ارایه یک مدل برنامه ریزی ریاضی به دنبال مکانیابی توزیع بهینه ایستگاه های آتشنشانی تخصیص تعداد ماشین مورد نیاز به هر ایستگاه می باشد. مدل پیشنهادی با مشخص کردن دسته بندی حوادث حریق مطابق درجه اهمیتشان، احتمال وقوع تقاضای هر دسته تعداد ماشینهای مورد نیاز در صورت وقوع هر دسته با در نظر گرفتن احتمال در دسترس نبودن ماشینها در صورت وقوع حادثه یا حریق، مکان ایستگاه ها تعداد ماشینهای هر یک را به گونه ای تعیین میکند که با یک قابلیت اطمینان از پیش تعیین شده تقاضا با حداقل تعداد تسهیل پوشش داده شود. اهداف مدل شامل به حداقل رسانیدن تعداد ایستگاه های مورد نیاز به حداکثر رساندن تقاضای پوشش یافته میباشد. مدل ریاضی دو هدفه با استفاده از روش محدودیت اپسیلون حل شده است. نتایج نشان میدهد با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان 90 درصد، شهر اصفهان با کمبود تعداد ایستگاه مواجه است می بایست سه ایستگاه آتش نشانی دیگر تاسیس گردد.

Keywords:

مکانیابی ایستگاه های آتش نشانی , برنامه ریزی عدد صحیح , مساله مکانیابی پوشش , تصمیم گیری چندهدفه