شناسایی و رتبه بندی شاخص های بهبود یافته در فرآیند تولید به هنگام، تحت تاثیر پیاده سازی مهندسی همزمان (مطالعه موردی: شرکت تامین انرژی برق ایرانیان- شیراز)

امروزه مهندسی همزمان سیستم تولید به هنگام به عنوان رویکردهایی نوین از دریچه ای کاملا جدید به سازمان ها می نگرند در نوع خود منشا تحولاتی بنیادین بوده اند که به عنوان مزیتی قابل توجه در سطوح رقابتی به شمار می آیند. از همین رو سازمان ها برای حفظ بقا حضور خود در صحنه رقابت، ناگزیر به دگرگونی استفاده از این تکنیک ها درجهت دستیابی به بالاترین سطح در راستای بهبود توانایی های خود کارکنان شان هستند. مهندسی همزمان نوعی روش طراحی برای توسعه محصولات ساخت آنها است که فرآیندها را به طور همزمان در نظر میگیرد. در این روش، با استفاده از تیمه ای چند تخصصی میتوان پی ریزی مفاهیم، طراحی محصول برنامه ریزی تولید را همزمان انجام داد. از دیگر سو سیستم تولید به هنگام نیز به نوبه خود به بهبود عملکرد رقابتی کمک نموده منشا ایجاد تحولات چشگیری در فرآیندهای تولیدی می باشد. لذا هدف در این مقاله شناسایی سنجش میزان تاثیر پارامترهای مهندسی همزمان بر بهبود شاخص ها روند سیستم تولید به هنگام می باشد که مبتنی بر سنجش های صورت گرفته بر اساس نظر 30 نفر از خبرگان شامل 15 نفر خبره دانشگاهی نیز 15 نفر از صاحب نظران خبرگان حوزه صنعت شاغل در واحدهای منتسب به تولید به ویژه واحد های مربوط به تحقیق توسعه به وضوح تاثیر مستقیم مهندسی همزمان بر بهبود شاخص های عمده سیستم تولید به هنگام به صورت رتبه بندی شده قابل استناد است که در همین راستا در جهت سنجش اعتبار نتایح حاصله، مطالعات موردی مربوطه در شرکت تامین انرژی برق ایرانیان در شیراز صورت پذیرفته استز.

Keywords:

مهندسی همزمان , شاخص های سیستم تولید به هنگام , طراحی توسعه محصول , برنامه ریزی تولید , چرخه حیات محصول