تاثیر پروتیین خام زیاد جیره بر عملکرد تولید مثلی گاوهای شیری

پروتیین خام یکی از موادی است که اگر در حد نیاز استفاده شود اثرات مفیدی بر رشد دام خواهد داشت. اما همین ماده در صورت استفاده زیاد نابجا موجب ایجاد مشکلاتی برای دام خواهد شد. از جمله در دوره بعد از زایش که گاو به دلیل تولید شیر نیازهای متابولیکی زیادی دارد، دامدار برای افزایش تولید شیر، پروتیین خام جیره را بالا می برد. از طرفی پروتیین خام به خاطر طعم خوبی که دارد به مقدار زیاد مورد مصرف حیوان قرار میگیرد. تحقیقات نشان داده که این مساله باعث افزایش زمان تخمک گذاری بعد از زایش افزایش تعداد جفت گیری به ازای هر آبستنی یا تعداد روزهای باز می شود که همه این ها باعث کاهش بازده تولید مثلی گاو شیری خواهد شد. سه فرضیه برای چگونگی اثر منفی پروتیین بیش از حد بر باروری گاو شیری ارایه شده است شامل:(1 محصولات فرعی سمی متابولیسم نیتروژن از شکمبه کبد که ممکن است به اسپرم، تخمک یا بقایای جنین تازه زیان برساند، (2 عدم تعادل انرژی پروتیین (3 محصولات فرعی نیتروژن که باعث تغییر در ترشح گنادوتروپین ها پروژسترون می شود در نتیجه رشد فولیکول ها عبور جنین در طول لوله رحمی مختل خواهد شد. قابل ذکر است که این مساله در مورد همه منابع پروتیین صادق نیست. میزان نوع پروتیین خام در بروز این تغییرات مهم است.