بررسی میزان آلودگی به نوزاد انگل دیپلوستوموم اسپاتاسیوم در انواع کپورماهیان پرورشی

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 353

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0201

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

Abstract:

با توجه به اهمیت روزافزون آبزیان در تأمین نیاز پروتیینی انسان با توجه به محدودیت امکانات جهت افزایش تولید، بررسی عوامل کاهنده این منابع باارزش پروتیینی امری ضروری است. در بین عوامل مذکور عوامل انگلی با ایجاد اختلال در تغذیه، تنفس رشد ماهی نقش عمده ای را در کاهش تولید ماهیان میگوها ایفا می کنند. در این مطالعه در مجموع از مزرعه پرورش کپور ماهیان در شهرستان ارومیه تعداد 135 نمونه به طور تصادفی بدون در نظر گرفتن سن جنس آنها تهیه گردید. این ماهیان شامل 62 قطعه کپور معمولی،48 قطعه کپور علفخوار، 12 قطعه کپور سرگنده، 9قطعه کپور نقره ای قطعه کاراس بودند. پس از انتقال ماهیان زنده به آزمایشگاه انگل شناسی در آکواریومهایی که 24 ساعته هوادهی می شدند، نگهداری شده سپس از عدسی هر چشم ماهی لام مرطوب تهیه کرده در زیر میکروسکوپ با بزرگ نمایی 3/2 بررسی شدند. از مایع زجاجیه چشم نیز لام مرطوب تهیه گردید تا در صورت وجود نوزاد انگل مورد مطالعه قرار گیرد. در این مطالعه بیشترین آلودگی ماهیان به ترتیب در کارگاه های شماره به میزان 40 درصد، شماره به میزان 33/3 درصد، شماره به میزان 29/1 درصد شماره به میزان 17/8 درصد آلودگی به متاسرکر دیپلوستوموم اسپاتاسیوم مشاهده گردید کارگاههای شماره 1، فاقد آلودگی به متاسرکر بودند. در عین حال از نظر آلودگی انواع ماهیان بررسی شده، بیشترین آلودگی به ترتیب در کپور سرگنده به میزان 41/6 درصد کپور علفخوار به میزان 20/8 درصد کپور معمولی به میزان 16/1 درصد بوده ولی در کپور نقره ای ماهی کاراس آلودگی به متاسرکر انگل مشاهده نگردید. با توجه به نتایج به دست آمده لحاظ کردن وضعیت بهداشتی پرورشی مزارع مورد بررسی مشاهده گردید که در مزرعه با مدیریت بهداشتی ضعیف، بیشترین آلودگی در کپور معمولی مشاهده شد 66/8) درصد) که این نتیجه می تواند به علت تراکم بالای این ماهی در استخرها تمایل انگل به میزبان اختصاصی باشد. در این بررسی حداقل متاسرکر مشاهده شده در هر عدسی چشم عدد حداکثر متاسرکر دیده شده عدد بود که نشاندهنده ضریب آلودگی پایین می باشد. در طول انجام این مطالعه علاوه بر متاسرکر دیپلوستوموم اسپاتاسیوم، سایر عوامل انگلی مانند تریکودینا، لرنه آلودگی قارچی نیز از ماهیان مورد بررسی جدا گردید

Keywords:

کپور ماهیان آلودگی انگلی دیپلوستوموم اسپاتاسیوم شهرستان ارومیه

Authors

سعید مشکینی

دانشگاه ارومیه- دانشکده دامپزشکی پژوهشکده آرتمیا آبزیان

ثریا نایم

دانشگاه ارومیه- دانشکده دامپزشکی پژوهشکده آرتمیا آبزیان

اصلان محمدزاده فرد

دانشگاه ارومیه- دانشکده دامپزشکی پژوهشکده آرتمیا آبزیان

علی عرب ملکی

دانشگاه ارومیه- دانشکده دامپزشکی پژوهشکده آرتمیا آبزیان