بررسی تعیین تابلوی خونی قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با لوامیزول

در طی سالهای اخیر استفاده از محرکهای ایمنی در تغذیه آبزیان به منظور بهبود رشد ضریب بازماندگی ماهیان میگوها نیز افزایش توان دفاعی جانور آبزی در برابر عوامل محیطی عوامل عفونی پاتوژن بسیار رایج شده است. هدف از تحقیق انجام شده ارزیابی اثرات لوامیزول بر روی تابلوی خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی خصوصا وضعیت گلبولهای سفید خون به عنوان سلولهای دفاعی بدن می باشد. در این مطالعه ماهیان قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط 50 در تیمار شامل تیمار1 (گروه شاهد با غذای کنسانتره فاقد لوامیزول)، تیمار mg/kg100) لوامیزول)، تیمار (mg/kg 250) 3، تیمار (mg/kg 500) 4، تیمار (mg/kg1000) 5به مدت 45 روز 30) روز با غذای کنسانتره حاوی مقادیر ذکر شده لوامیزول 15 روز بعد با غذای کنسانتره بدون افزودن لوامیزول)مورد پرورش قرار گرفتند. در روزهای 0، 15، 30 45 از ماهیان به روش قطع ساقه دمی خونگیری شد شاخصهای خونی ماهیان شامل در صد هماتوکریت (PCV)، غلظت هموگلوبین خون (Hb)، تعداد کل گلبولهای سفید خون (WBC)، شمارش تفریقی گلبولهای سفید شامل هتروفیل ها، لنفوسیت ها، ایوزینوفیل ها، مونوسیت ها بازوفیل ها اندازه گیری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در گروههای تغذیه شده با لوامیزول میزان هماتوکریت غلظت هموگلوبین خون در طول دوره پرورشی سیر نزولی داشته پس از قطع لوامیزول به مقادیر اولیه خود بازگشتند. تعداد کل گلبولهای سفید درصد هتروفیل ها در گروههای تغذیه شده با لوامیزول کمتر از گروه شاهد بوده در حالی که درصد لنفوسیتها (عامل اصلی سیستم ایمنی ماهیان) در گروه های مصرف کننده لوامیزول بیشتر از گروه شاهد بوده که 15 روز پس از قطع مصرف لوامیزول مقدار این شاخصها در گروههای تیماری مختلف به صورت یکسان در آمدند. تعداد بازوفیل ها در گروه های تغذیه شده با لوامیزول کاهش داشته که پس از قطع لوامیزول در همین گروه ها سیر صعودی را نشان می دهد. در تعداد ایوزینوفیلها مونوسیتها تغییر محسوسی مشاهده نگردید. در کلیه نمونه گیری های به عمل آمده ازماهیان تیمارهای مختلف، بیشترین درصد لنفوسیتها کمترین تعداد کل گلبولهای سفید (WBC) در تیمار گروه با مصرف mg/kg1000 لوامیزول بیشترین تعداد گلبولهای سفید خون هم در گروه شاهد مشاهده گردید.