بررسی مدیریتی تغذیه آهوی ایرانی در محیط بسته

آهوی ایرانی زوج سمی است که به خانواده گاوسانان تبار نشخوارکنندگان تعلق دارد. آهو یک حیوان وحشی است که دشت ها، مناطق استپی بیابانی را برای زندگی ترجیح می دهد مواد غذایی مورد نیاز خود را از این مناطق می گیرد. رشد روزافزون بشر، تخریب زیستگاه ها خشکسالی ادامه حیات را برای این گونه حیوانی با مشکل مواجه ساخته درخطر شدید انقراض می باشد. بنابراین تکثیر پرورش آهو در محیط بسته راه گشای این مشکلات می باشد. برای پرورش در محیط بسته نیازمند یک مدیریت قوی است باید غذا های مورد استفاده آهو در محیط بسته جایگزین غذاهای موجود در محیط طبیعی شوند. شایان ذکر است میزان پروتیین مورد نیاز حیوان 10 -12 درصد، مصرف انرژی روزانه 1657/5 کیلوکالری می باشد البته میزان پروتیین انرژی در فصل شیرواری افزایش می یابند زیرا شیر آهو به طور میانگین 8/2 درصد پروتیین، 36/4 درصد ماده خشک حدود 7/7 درصد چربی دارد. غذاهای مورد استفاده حیوان در محیط طبیعی شامل درمنه، نسی، به به شور گون می باشد که این گیاهان بیشترین مقدار پروتیین را دارا می باشند آهوان مواد معدنی مورد نیاز خود را از خاک تامین می کنند زمانی که حیوان وارد محیط بسته شد باید گیاهان جایگزین شبیه یونجه، سیلوی ذرت، مواد معدنی، ویتامین ها مکمل ها در اختیار حیوان قرار داده شود. مکمل ها بیشتر در فصل زمستان در اختیار حیوان قرار داده می شوند زیرا در طول زمستان آهو 15 -30 درصد وزن بدنش را کاهش می دهد دوباره در فصل بهار به حالت نرمال برمی گردد. وجود کلسیم فسفر در جیره همچنین ویتامین ها سلنیوم برای شیرواری، رشد شاخ، تولیدمثل جلوگیری از عدم انقباض ماهیچه ها ضروری می باشند. با این وجود باید یک جیره غذایی مناسب برای آهوان در محیط بسته در نظر گرفته شود. نوزادان آهو را بلافاصله پس از تولد از مادر جدا می کنند آغوز را در 48 ساعت اول پس از زایمان مورد استفاده نوزاد قرار می دهند. در ابتدا پنج وعده غذا در روز به فاصله ساعت یکبار به بره آهو داده می شود این میزان به دو وعده در روز تا 50 روزگی کاهش می یابد می توان بعد از یک هفتگی یونجه خشک کنسانتره در جیره بره آهوان قرار داد.

Keywords:

تغذیه , آهوی ایرانی , محیط بسته