بررسی اثرات هیستوپاتولوژیک مصرف داروی ایندومتاسین بر روی کلیه در رت

داروهای ضد التهابی غیراستروییدی (NSAIDs) با تخفیف درد تا مدتی قابل توجه موجب تسکین شده دارای اثرات ضد التهابی می باشند. ایندومتاسین که جزء این خانواده بزرگ است در سال 1936 معرفی شد یک مشتق ایندول است. این دارو یک مهارکننده قوی غیر انتخابی COX است که در اختلالات روماتیسمی بویژه در نقرس بکار می رود. التهاب لثه به دنبال تجویز دهان شویه ایندومتاسین کاهش می یابد. تحقیق فوق جهت بررسی اثرات جانبی ایندومتاسین بر روی کلیه انجام شد. جهت انجام این تحقیق از 12رت استفاده شد. رت ها قبل از شروع آزمایش در چهار گروه تقسیم علامت گذاری شدند. در گروه اول هیچگونه دارویی مورد مصرف قرار نگرفت گروه کنترل محسوب شدند. گروه دوم روزانه مقدار mg/ml0,02 دارو دریافت کردند. در گروه سوم مقدارمصرف روزانه دارو mg/ml0,06 در گروه چهارم mg/ml0,1 داروی ایندومتاسین را بصورت روزانه دریافت کردند. دریافت دارو در تمامی سه گروه آخر به مدت سه هفته ادامه یافت. بعد از پایان آزمایش، حیوانات را بیهوش کرده، ناحیه شکم را برش داده کلیه ها را خارج کردیم سپس در محلول فرمالین قرار داده جهت مقطع گیری تهیه لام میکروسکوپی به آزمایشگاه ارسال گردید.نتایج تحقیق فوق نشان داد که مصرف زیاد داروی ایندومتاسین باعث نکروز پاپیلاری کلیوی شده است. در گروه چهارم، نفریت بینابینی نکروز توبولی حاد کلیه بصورت واضح مشاهده شد. تخریب بافت پوششی لوله های کلیوی در گروه سوم چهارم کاملا مشخص شد. این نتایج پیشنهاد می کند که مصرف دوز زیاد ایندومتاسین در دراز مدت باعث ایجاد اثرات هیستوپاتولوژیک در کلیه می شود.

Keywords:

ایندومتاسین , کلیه , رت