مقایسه آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موشهای سوری ماده نرمال اوواریکتومی شده

درمان تشنج اختلالات همراه آن از چالش های پیش روی پزشکان محققان است. نشان داده اند که ایجاد اوواریکتومی (برداشت تخمدانها) در حیوانات به صورت تجربی یایسگی در انسان، به علت تغییرات پاتوفیزیولوژیکی در بافت ها تغییر تعداد گیرنده ها، اثر داروها بر روی اندامها گیرندهها را تغییر می دهد. همچنین کاهش سطح استروژن گزارش شده است. بنابراین بررسی این موضوع که وجود توام این دو بیماری در یک شخص میتواند تداخلی داشته باشد یا نه مهم است. هدف از این مطالعه، مقایسه آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در حیوانات نرمال اوواریکتومی شده می باشد. در این مطالعه تجربی از تعداد 30 سر موش سوری ماده نژاد NMRIکه به صورت تصادفی به گروه تقسیم شدند، استفاده شد. به طوری که یک گروه نرمال، یک گروه جراحی شده بدون برداشت تخمدان (شم) یک گروه جراحی شده همراه با برداشت تخمدان (اوواریکتومی) بود. آستانه تشنج در حیوانات نرمال بیست هشت روز بعد از جراحی در دو گروه شم اوواریکتومی ارزیابی شد. برای ایجاد تشنج، پنتیلن تترازول 0/5 درصد به صورت داخل وریدی تزریق آستانه تشنج بر اساس میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد. نتایج نشان داد که آستانه تشنج ناشی از PTZ در موشهای سوری نرمال 36/48 0/56 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بود. اوواریکتومی باعث کاهش معنی دار (> p0/05) آستانه تشنج شد. بر اساس نتایج چنین می توان پیشنهاد کرد که استروژن اثر افزایش دهنده تشنج ایجاد می کند.

Keywords:

تشنج , استروژن , اوواریکتومی , موش سوری