بررسی نقش دامپزشکی درواکسیناسیون گاوهاوگوساله های شهرستان میاندوآب برعلیه بیماری بروسلوزوارتباط آن باشیوع بروسلوزدرجمعیت های دامی وانسانی این شهرستان

بروسلا آبورتوس عامل بیماری بروسلوزدرگاو می باشد.این بیماری سبب سقط جنین دراواخر آبستنی ومتعاقب آن میزان بالای ناباروری ونیز به میزان متغیری عقیمی درگاونر می شود.دردام ها به دلیل کاهش تولیدشیر،افزایش زمان بین دوزایش وتداخل دربرنامه تولید مثلی از نظر اقتصادی حایزاهمیت است.بروسلوز یک زیونوز واقعی است.عفونت درانسان به تماس باحیوانات آلوده،محصولات آنها یامواد آلوده به دفعیات،ترشحات وتراوشات چرکی آنها وابسته است.مصرف شیرخام ودیگر فرآورده های لبنی آلوده چون کره،پنیروبستنی منبع مهم آلودگی درانسان می باشند.بااین وجودبه دلیل واکسیناسیون سالیانه دام ها این بیماری بیشتربه عنوان یک بیماری شغلی دربین دامدارها، دامپزشکان،کارکنان آزمایشگاه هاوکارگران کارخانه های بسته بندی وکشتارگاه هادرنظرگرفته می شود.دراین تحقیق واکسیناسیون گاووگوساله های شهرستان میاندوآب طی سال های85-88ومقایسه آن باآماروقوع بیماری تب مالت دربین جمعیت انسانی این شهرستان بررسی شده است.طی این4سال مجموعا150000راس دام هدف مورد واکسیناسیون قرار گرفته است.طبق آمارهای اخذشده ازاداره کل دامپزشکی استان آذربایجان غربی ومرکزبهداشت شهرستان میاندوآب تعداد 863موردوقوع تب مالت دربین جمعیت انسانی و124 موردوقوع بروسلوز دربین جمعیت دامی شهرستان گزارش شده است.مطالعه نشان می دهد که باافزایش میزان پوشش واکسیناسیون دربین دام ها طی 4سال روند شیوع بیماری سیرنزولی داشته است،به طوریکه از315موردانسانی و39 مورد دامی درسال 85 به 151 مورد انسانی و17 مورد دامی درسال 88 کاهش یافته است.

Keywords:

بروسلوز-واکسیناسیون-شهرستان میاندوآب