سمیه کردافشاری - دانشگاه تهران
سیدحسین حسینی - دانشگاه تهران
بهنام مشگی - دانشگاه تهران

شناسایی اجزای پادگن مراحل نوزادی سستودهای خانواده تنییده درجایگاه مهمی قرار دارد به عنوان موضوع مورد توجه در تشخیص واکسیناسیون مطرح می باشد. با توجه به اینکه در مورد مقایسه الگوی پادگنی مراحل نوزادی این سستود ها مطالعه جامعی صورت نگرفته است، در بررسی حاضر الگوی الکتروفورتیک پادگن های کیست هیداتیک، سنوروس سربرالیس، سیستی سرکوس بویس سیستی سرکوس تنیوکولیس توسط روش SDS-PAGE مورد مقایسه بررسی قرار گرفت. الگوی پروتیینی اجزای پادگن های سیستی سرکوس تنیوکولیس بدین شرح می باشد: در پادگن پروتواسکولکس 14 باند پروتیین در محدوده 13 تا بیش از 120 کیلو دالتون وجود داشت. در مایع کیست باند مشخص 12 تا 57کیلو دالتون در دیواره کیست 11 باند حدود 12 تا 100 کیلودالتون دیده شد. در مورد کیست سیستی سرکوس بویس که فقط پادگن پروتواسکولکس تحت آزمایش قرار گرفت باند 20 تا 50 کیلودالتون مشخص گردید. در مورد کیست هیداتیک، باند پروتیینی در پروتو اسکولکس دیده شدکه در بین آن ها سه باند 12-14، 32-40 50-51کیلو دالتون مشخص تر بودند. در مایع کیست هیداتیک باند حدود 12 تا 60 کیلودالتون در دیواره کیست باند پروتیینی وجود داشت.. در مورد کیست سنور، باند پروتیینی در محدوده 13 تا 65 کیلودالتون در الکتروفورز پادگن پروتواسکولکس دیده شد. در مایع کیست 3باند ضعیف که در بین آن ها باند 20 63 کیلودالتون مشخص تر بودند در دیواره باند پروتیینی بین13 تا62کیلودالتون شناسایی شد.

خانواده تنییده، پادگن، الکتروفورز