رضا جمشیدی چناری - استادیار گروه مهندسی عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان
هادی احمدی - کارشناس ارشد مکانیک خاک و پی - دانشگاه گیلان

سالیانه ساختمان های زیادی پس از احداث بنای سنگین در همسایگی آنها، دچار ترک خوردگی و آسیب می شوند. محدودیت های آیین نامه ای حاصی برای توجه به اثر سازه جدید بر نشست ساختمانهای مجاور وضع نشده است، منتها سازندگان و مهندسان زیادی درگیر شکایات انجام شده ازسوی همسایگان به دلیل نشست ساختمان پس از احداث بنای جدید هستند. بنابراین به نظر میرسد که لازم باشد تا با اجرای راهکارهای عملی، ازانتقال شدید تنش های جدید به زیر پ یهای قدیمی کاسته شود تا از ترک خوردگی و آسیب های ساز های ناشی از آن جلوگیری گردد. در این پژوهش چندین راهکار عملی جهت کاهش نشست و اثرات منفی مجاورسازی ارائه شده است. با توجه به اینکه ترمیم ساختمان های آسیب دیده علاوه بر هزینه بالا و مشکلات اجرایی، به لحاظ روانی و اجتماعی نیز چندان مطلوب نیست، با اقداماتی نظیر ایجاد محدودیت در تعداد طبقات،اصلاح سیستم سازه ای، اصلاح سیستم پی سطحی، افزایش عمق استقرار پی، استفاده از پی های عمیق و نیمه عمیق و اصلاح خاک زیر پی ساختمان قدیم و جدید می توان راهکاری نسبتاً مطمئن در ارتباط با کاهش نگرانی ها در ساخت و سازها در مناطق شهری پر تراکم ارائه داد.

نشست القائی، کاهش نشست، ساختمان مجاور، مقاوم سازی، ساخت و ساز شهری