شهین فارابی - دانشگاه پیام نور واحد مشهد

وقوع هر نهضت، مولود عوامل سیاسی، اجتماعی زمان خود میباشد. نهضت سربداران، از جمله مصادیق این سخن است. زمانی که مناسبات خارجی این نهضت مورد بررسی تحلیل قرار میگیرد، بیشک، بررسی حکومتهای محلی قرن هشتم از جمله آل کرت، در آخرین مرحله حیات سیاسی ایلخانان مغول که قدرت مرکزی روی به ضعف نهاده بود، دارای اولویت است.ظلم ستیزی تقویت فرهنگ تشیع، به عنوان ارکان اصلی نهضت سربداران، خواه ناخواه، حکومت سنی مذهب آلکرت در منطقه افغانستان کنونی را تحت الشعاع خود قرار داد منجر به نوعی درگیری مذهبی شد.محور اصلی پژوهش حاضر، به نوعی بر اساس عملکرد رهبران سربداری ملوک آلکرت است که منجر به نبرد فاجعه آمیز زاوه در سال 743 ه. گردید که با شکست دولت سربداری خاتمه یافت. سوالاتی که در این رابطه، به صورت تحلیلی به آن پرداخته خواهد شد، عبارتست از این که از لحاظ داخلی، پیامد این نبرد چه تاثیری بر دولت سربداری داشت باعث چه تغییراتی در موازنه قدرت سیاسی، مذهبی رهبران این دولت شد از لحاظ خارجی نیز چه فرصتهایی را برای دشمنان سربداری در منطقه فراهم کرد در نهایت این که باعث چه تغییراتی در روند نهضت سربداران گردید

سربداران، آلکرت، مناسبات سیاسی