بررسی عوامل موثر بر ساخت قطعات سیلیس ذوبی به روش ریخته گری ژله ای

ریخته گری ژله ای به عنوان یک روش پیشرفته برای شکل دهی اجسام پیچیده از پودرهای سرامیکی گسترش یافتهاست. این روش ترکیبی از روش های آشنای شکل دهی سرامیک ها شیمی پلیمرها است که برای تولید سرامیک-های پیشرفته به کار میرود. در این پژوهش از روش ریخته گری ژله ای جهت تولید قطعات سیلیس ذوبی استفادهشده است. به منظور تعیین کیفیت خصوصیات محصولات تولیدی، چگالی آنها به روش ارشمیدس، استحکاممکانیکی آنها به روش حلقه بر روی حلقه، ریزساختار آنها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی ساختار کریستالیآنها با استفاده از پرتو اشعه ایکس، مورد بررسی قرار گرفت. عملیات حذف ترکیبات پلیمری انجام فرآیند پختدر کوره در اتمسفر محیط به ترتیب در بازه دمایی 600-400 1300-1100 درجه سانتیگراد به ترتیب در زمان ساعت انجام شد. در این تحقیق میزان بهینه پراکنده ساز 0/5 میلیلیتر به ازای 100 گرم پودر میزان بهینه فاز جامد، 58 درصد وزنی تعیین شد. نتایج حاصل از استحکام، دانسیته XRD نمونه ها نشان داد که با افزایش دمای پخت تا دمای 1250 درجه سانتیگراد، استحکام دانسیته نمونه ها افزایش یافته پس از آن بدلیل تشکیل فاز کریستالی کریستوبالیت، کاهش مییابد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی تهیه شده از سطح مقطع نمونهها نیز نتایج دانسیته را تایید نمودند.

Keywords:

ریخته گری ژله ای , سیلیس ذوبی , پراکنده ساز