فرزانه احمدی - کارشناس ارشد جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس
آیدا حسن پور شوشتری - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی استراتژیک EMBA دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

رشد شتابان شهرنشینی توسعه فیزیکی شهرهای در دهه های اخیر، موجب از هم گسیختگی نظام کالبدی فضایی شهرها درنتیجه، نظام توزیع مراکز خدماتی شده است. این از هم پاشیدگی، نابرابری در شرایط سکونت دسترسی به زیرساخت های فیزیکی اجتماعی میان نواحی گروه های شهری را سبب گردیدهاست. از این رو مهمترین رسالت برنامه ریزان مدیران شهری کم کردن این نابرابری ها از بین بردن تضاد در دسترسی به منابع خدمات عمومی شهری میان نواحی می باشد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، ارزیابی عملکرد مدیریت شهری، بعنوان مهمترین نهاد اداره کننده شهر، در خلق عدالت فضایی میان نواحی شهری شناسایی نابرابری های موجود میان نواحی شهر قایم شهر میباشد. عدالت فضایی بعنوان رویکرد در توزیع منابع عمومی شهر تخصیص تحقق هزینه های عمرانی خدماتی مورد بررسی قرار گرفته است روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی بوده که با شیوه تطبیقی بین نواحی،انجام پذیرفته است. نحوه تخصیص منابع با روش مقایسه ای، تحلیل شده است. نتایج حاصل از یافته های پژوهش بیانگر نابرابری توزیع در میزان دستیابی ساکنین نواحی به خدمات میزان تخصیص تحقق هزینه ها میباشد. به طوری که نواحی مرکز شهر غرب شهر دارای بالاترین سطح دستیابی به خدمات تخصیص تحقق هزینه ها میباشند این درحالی است که نواحی شرقی شهر با پایین ترین سطح دستیابی به خدمات از کمترین مقدار تخصیص تحقق هزینه ها، برخوداری کمتری از منابع خدمات دارند. نتایج حاصل از تحلیل، نشان دهنده تمرکز منابع خدمات در نواحی خاصی از شهر دوگانگی بی عدالتی در شهر قایم شهر میباشد

مدیریت شهری، عدالت فضایی، توزیع درآمد بودجه، شهر قایمشهر