ساماندهی سیمای شهری خیابان فردوسی سنندج

خیابان، یکی از عناصر اصلی فضاهای شهری در دوره معاصر به شمار می رود. کارایی وکیفیت این فضا در ایجاد حس رضایتمندی و آسایش ساکنان شهر که حضوری گسترده در آن دارند، بسیار حائز اهمیت است. پیچیدگی های زندگی معاصر، زندگی ماشینی و مسائل زیست محیطی، لزوم توجه به ایجاد فضاهای مطلوب انسانی به ویژه در عرصه های زندگی عمومی را صد چندان نموده است . خیابان فردوسی سنندج از اولین خیابانهای ساخته شده در این شهر در دوره پهلوی اول بوده و به سبب جایگاه تاریخی و اجتماعی در بافت مرکزی شهر، مرکزیت تجاری و شریانی بین میادین قدیم و جدید شهر( میدانهای انقلاب و آزادی) و پرتردد بودن از نظر حرکت سواره و پیاده، از نقش تعیین کننده ای در هسته مرکزی سنندج برخوردار است.روش تحقیق در این نوشتار بر پایه روش تحلیلی- توصیفی و کمی- کیفی استوار بوده و از شیوه های اسنادی و میدانی استفاده شده است. در این مقاله سعی بر آن است تا ضمن ارزیابی دقیق وضع موجود و شناخت مشکلات فضای مذکور از نقطه نظر کالبدی و عناصر تأثیرگذار بر کیفیت فضایی آن، راهکارهای عملی جهت ارتقای شاخص های کیفی این محور تاریخی، پویا و حیاتی شهر ارائه گردد.

Keywords:

سیمای شهر , ساماندهی , خیابان فردوسی , سنندج