صدای پای آب؛ در زیباسازی شهرهای معاصر ایران (بررسی موردی پارک ملت و پارک آب و آتش تهران)

مقاله ی پیش رو با این پرسش اساسی آغاز می شود که آیا می توان تعریف مشخصی از زیبایی ارائه کرد؟ در واقع نمی توان برای مفهوم زیبایی حد و مرز مشخصی قایل شد، بلکه زیبایی برانگیختن احساسات انسان است.فرآیند ادراک انسان ها بسیار پیچیده است و عوامل اجتماعی، فرهنگی و تاریخی نیز بر ادراک شهروندان از محیط اثرات مهمی بر جای می گذارند.استفاده از عناصر سختی هم چون بتن و فولاد و آلودگی دیداری حاصل از ناهماهنگی تابلوها، المان ها و پل های هوایی و ... در شهرهای اموز ایران؛ طراحان و برنامه ریزان شهری را بر آن داشته است تا با استفاده از عناصر طبیعی نظیر آب به خلق فضاهای شهری آرامش بخش و متناسب با نیاز روحی شهروندان مبادرت ورزند. امروز طراحان توانسته اند با الهام از زیبایی های طبیعی و از جمله آبشارها و جویبارها، در پارک ها و فضاهای سبز شهری گوشه هایی از طبیعت را تا حد امکان بیافرینند. ارزش وجودی آنها به جنبه های زیبایی شناسی محدود نمی شود بلکه در تلطیف هوا و مطبوع ساختن فضا نیز موثرند.

Keywords:

زیبایی شناسی , ادراک , سیمای شهر , آلودگی دیداری , آب , آبنمای شهری