سید علی کیمیایی - گروه مشاوره،دانشگاه فردوسی مشهد
سمیه محمدی - کارشناس ارشد مشاوره،دانشگاه فردوسی مشهد
علی مشهدی - گروه روانشناسی،دانشگاه فردوسی مشهد
سید ابوالقاسم سیدان - مدرس گروه روانشناسی دانشگاه مازندران

مقدمه: بررسی کیفیت روابط زناشویی نقش اساسی در ارزیابی کیفیت کلی ارتباطات خانوادگی دارد. کیفیت زندگی زناشویی ارزشیابی درونی رابطه زوجین در بعضی ابعاد ارزش هاست دامنه این ارزشیابی شامل طیفی ست که مشخصات وسیعی از تعامل کارکرد زناشویی را منعکس می کند. ارتقاء سلامت نیازمند یک رویکرد چند بعدی است که شامل فعالیت های آموزشی ترویج برخی تغییرات رفتاری مرتبط با سبک زندگی است. هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر تغییر سبک زندگی بر کیفیت روابط زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش شامل زوجهای مراجعه کننده به یک مرکز مشاوره در شهرستان تربت حیدریه بود که 16 زوج به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش مداخله نما جایگزین شدند. در نهایت با انصراف دو زوج از هرگروه تعداد 16 نفر زوج در هر گروه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه کیفیت روابط زناشویی باسبی همکاران استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت یافته ها: یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر تغییر سبک زندگی باعث بهبود کیفیت روابط زناشویی شد.نتیجه گیری: در نتیجه آموزش مبتنی بر تغییر سبک زندگی با تاکید بر وحدت شخصیت ماهیت ذهنی هدفمندی رفتار با رویارویی مستقیم افراد با وظایف چالش های زندگی به خوبی میتواند باعث بهبود کیفیت روابط زناشویی شود.

آموزش سبک زندگی،کیفیت روابط زناشویی.