اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خودپنداره مولفه های آن در کودکان کار خیابان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خودپنداره مولفه های آن در کودکان کار خیابان بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان مشغول به کار تحت نظارت NGO حمایت کننده از حقوق کودکان کار مرکز پرتو منطقه5 تشکیل می دادند که تعداد 34 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت هفته هر هفته دو جلسه یک ساعته گروهی تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند گروه گواه در طول این مدت هیچ آموزشی دریافت نکردند. شرکت کننده ها توسط مقیاس خودپنداره کودکان آهلووالیا پیش از شروع آموزش پس از اتمام آموزش مورد ارزیابی قرار گرفتند یافته های پژوهش براساس تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر خودپنداره کودکان کار خیابان موثر بوده باعث افزایش خودپنداره آنان شد. برهمین اساس، می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی در سنین کودکی می تواند خودپنداره را تقویت کند به آنان در مواجه شدن با مشکلات مسایل زندگی انتخاب راه حل های مناسب کمک کند

Keywords:

مهارت های زندگی , خودپنداره , کودکان کار خیابان