بررسی رابطه بین مولفه های شخصیت پنج عاملی شادی با نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی بر روی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین مولفه های شخصیت پنج عاملی شادی با نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی بر روی دانش آموزان شهرستان آبادان بود. نمونه پژوهش شامل 400 نفر از دانش آموزان مقطع دبیرستان که در سال 92 مشغول به تحصیل بودند، به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. ابزارهای پژوهش شامل سه پرسشنامه: شخصیت پنج عاملی نیو، پرسشنامه شادی آکسفورد پرسشنامه انگیزش تحصیلی گی والرند بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که شادی توسط پنج عاملی شخصیت تبیین می شود از بین پنج عامل شخصیت، روانجور خویی به صورت منفی انعطاف پذیری به همراه برون گرایی وجدان به صورت مثبت شادی را پیش بینی می کنند. از میان شخصیت پنج عاملی روان رنجور خویی انگیزش درونی را به صورت منفی بی انگیزشی را به صورت مثبت پیش بینی می کند وجدانی بودن انگیزش درونی را به صورت مثبت بی انگیزشی را به صورت منفی پیش بینی می کند. همچنین مشخص شدشادی توسط متغیرهای مدل تبیین می شود برون گرایی انعطاف پذیری وجدان به صورت مثبت اثر مستقیم بر شادی دارد روانجور خویی نیز به صورت منفی دارای اثر مستقیم اثر کل بود. اثرکل برونگرایی انعطاف پذیری برشادی نیز معنیدار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که انگیزش تحصیلی نقش بسزایی در میانجی گری رابطه ویژگی های شخصیتی بروز شادی دانش آموزان دارد

Keywords:

شخصیت پنج عاملی , شادی , انگیزش تحصیلی