نسرین دارا - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
فریبرز صدیق ارفعی - دانشیار، هییت علمی گروه روانشناسی دانشگاه کاشان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری تحصیلی، اجتماعی عاطفی کودکان دارای اختلال یادگیری بود. به همین منظور از جامعه آماری مورد نظر که شامل کلیه دانش آموزان تا 12 سال دارای اختلال یادگیری بود، نمونه ای به حجم 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس هدفمند انتخاب با گزینش تصادفی، 15 نفر به عنوان گروه آزمایش 15 نفر به عنوان گروه کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش تحت اجرای جلسه آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند. این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سازگاری تحصیلی، اجتماعی عاطفی سینها سینگ 1993 بود که در دو مرحله قبل از اجرای پژوهش بعد از اتمام جلسات اجرا شد. نتایج تحلیل کوارانس نشان داد که آموزش مهارت های زندگی به دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری منجر به افزایش سطح سازگاری تحصیلی، اجتماعی عاطفی آنها می شود

اختلال یادگیری، مهارت های زندگی، سازگاری تحصیلی، سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی