بررسی ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی با بهبود کیفیت زندگی سلامت روانی در زنان سرپرست خانوار

بررسی مشکلات دغدغه های زنان سرپرست خانوار در کشورهای مختلف همواره جزء یکی از مهمترین مسایل اجتماعی فرهنگی جوامع درنظر گرفته میشود. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با بهبود کیفیت زندگی سلامت روانی در زنان سرپرست خانوار بوده است.مطالعه حاضر از لحاظ هدف توصیفی بر اساس نحوه اجرا همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش زنان کمیته امداد امام خمینی (ره)شهرستان رشت در سال 1397 بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 381 به روش نمونه گیری غیرتصادفی دردسترس اندازه گیری شد در نهایت 403 پرسشنامه دریافت گردید. به منظور بررسی متغیرهای تحقیق از پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر،پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ میلر استفاده گردید. به منظور تجزیه تحلیل داده ها از آزمون همبستگی مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS-21 PLS-3 استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین تمامی ابعاد توانمندسازی روانشناختی شایستگی، خودمختاری، تاثیرگذاری، معنیدار بودن اعتماد با بهبود کیفیت زندگی در سطح معناداری 19/188 p> 0/05 تمامی ابعاد سلامت روانی شامل سلامت جسمانی روانی اجتماعی محیطی در سطح معناداری 25/131 p> 0/05 در زنان سرپرست خانوار رابطه مثبت معناداری وجود دارد.

Keywords:

کیفیت زندگی , سلامت روانی , توانمندسازی روانشناختی , زنان سرپرست خانوار