مدلیابی روابط ساختاری بین سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی اختلالات روانی

هدف از انجام پژوهش حاضر مدلیابی روابط ساختاری بین سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی اختلالات روانی بوده است. پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش کارمندان مراکز تابع دانشگاه علوم پزشکی زنجان بوده که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای تصادفی 262 نفر از کارمندان مراکز تابع دانشگاه علوم پزشکی زنجان انتخاب پرسشنامه های پژوهش بین آنها توزیع شد. اطلاعات موردنیاز با استفاده از پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن شیور 1987 فرم کوتاه پرسشنامه ویژگی های شخصیتی NEO-FFI پرسشنامه نشانه های اختلالات روانی SCL-25 جمع آوری شده است. پایایی این ابزارها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.74 79 0.83 محاسبه گردید. جهت تجزیه تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی فراوانی، درصد فراوانی میانگین از آزمون آماری همبستگی پیرسون روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد: سبک های دلبستگی بر اختلالات روانی موثر است، سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی بر اختلالات روانی موثر است همچنین روان رنجوری بر سبک های دلبستگی، سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی سبک دلبستگی ایمن موثر است

Keywords:

سبک های دلبستگی , ویژگی های شخصیتی , اختلالات روانی