اثربخشی کیفیت زندگی درمانی آسیب پذیری به استرس در بین کارکنان مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر استرس ارتباط با همکاران در میان کارمندان مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان اصفهان انجام شده است. پژوهش از نوع نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود.نمونه آماری شامل 40 کارمند ستادی این سازمان بودند که به شکل در دسترس انتخاب شدند به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش گواه گمارش شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند خرده مقیاس های آسیب پذیری به استرس وظیفه شناسی پرسشنامه شخصیت پنج عاملی کاستا مککرا، 1992 در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار بود گروه آزمایش هشت جلسه نود دقیقه ای آموزش دریافت کردند. هر دو گروه قبل بعد از اعمال آموزش ها در معرض پیش آزمون پس از آزمون قرار گرفتند. داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین انحراف استاندارد آمار استنباطی آزمون کوواریانس چند متغیری با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد این روش به طور معنادار بربهبود آسیب پذیری به استرس وظیفه شناسی کارکنان موثر بوده است. بر اساس یافته ها آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی درمانی بر بهبود آسیب پذیری به استرس کارکنان مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان اصفهان تاثیر معنادار دارد

Keywords:

کیفیت زندگی , آسیبپ ذیری به استرس , کارکنان